Garłacz z Norwich jest jedną z najstarszych ras hodowanych w Anglii. Znany był już w połowie XVI wieku, pochodzi jednak prawdopodobnie z Holandii. Jest to jeden z najdoskonalszych garłaczy. Mimo że jest stosunkowo małych rozmiarów to całkowita jego długość wynosi około 37 centymetrów. Wyróżnia się olbrzymim, doskonale kulistym „gardłem”. Godną uwagi cechą jest też pionowa postawa ciała. Doskonałość „gardła” u garłaczy z Norwich została osiągnięta dzięki Staroń wielu pokoleń hodowców, zapewne dlatego, że nie ulegli oni „kultowi” barw, połysku i wzorów rysunków na upierzeniu, lecz dawali pierwszeństwo temu co sprawia, że garłacz jest garłaczem wielkości i kształtowi „gardła”, a jednocześnie umiejętności zaprezentowania tej cechy przez gołębia na wystawie. „Gardło” garłacza z Norwich jest rzeczywiście ogromne i doskonale kuliste. Gołąb szczególnie efektownie wygląda z profilu, ponieważ „gardło jest rozdęte nawet w tylnej części szyi. Mimo że cecha ta została u garłacza z Norwich doprowadzona do absolutnej doskonałości, to hodowla tej rasy jest stosunkowo łatwa. Gołąb ten zachował także dobrą płodność i troskliwie opiekuje się potomstwem. Pozostałym cechami garłacza z Norwich nie wyróżnia się specjalnie. Obowiązują tu wszystkie reguły jak dla większości gołębi. Powszechnie uznawane są następujące odmiany barwne: biała z rysunkiem białego półksiężyca, czarna dominująca czerwona i żółta, niebieska, srebrzysta z czerwonymi pasami i z żółtymi pasami.
Leave a comment