Pierwotnie hodowany był na Węgrzech jako gołąb użytkowy. Ma budowę ciała podobną jako olbrzym rzymski i montoban. Od obydwu wymienionych ras różni się przede wszystkim ozdobami z piór i oczami. Ponieważ ma znacznie ograniczone zdolności lotne powinien być trzymany w wolierze.
Wygląd
Olbrzym węgierski jest duży, potężny i dobrze upierzonym gołębiem z poziomo noszonym tułowiem i obficie rozwiniętym upierzeniem nóg. Na nogach ma nie tylko łapcie, ale i sępie pióra. Na karku ma dużą półkolistą koronę, zakończoną dodatkowo bocznymi różami. Olbrzym węgierski waży około 1 kg, a rozpiętość jego skrzydeł wynosi około 1 metra. Olbrzymy węgierskie białe mają tęczówki czarne, pozostałe odmiany barwne- pomarańczowe. Obwódki powiekowe powinny być wąskie, dziób gruby, ubarwieniem odpowiadający kolorystyce upierzenia. Długie i szerokie pióra, tak jak u większości dużych gołębi, nie przylegają ściśle do ciała, a jeżeli jeszcze są do tego zmierzwione, gołąb sprawia jeszcze bardziej imponujące wrażenie. Mimo że olbrzym węgierski jest dużym gołębiem, jego hodowla nie jest trudna. Jest to gołąb spokojny, dobrze odchowujący młode.
Odmiany
Najczęściej występują gołębie białe, czrne, czerwone, żółte, niebieskie z czarnymi pasami, srebrzyste z pasami, niebieskie karpiate, szymlowate, tygrysowate i srokate w wymienionych barwach. Rzadko pojawiają się gołębie siodłate.
