Ten stosunkowo dobrze znany w Europie, duży, długonogi garłacz występuje jedynie z siodłatym wzorem rysunku. Osiąga długość 44 cm. Jest trochę mniejszy od podobnego do niego garłacza pomorskiego, ale u garłacza czeskiego „ gardło” w dolnej części jest wyraźnie oddzielone od linii tułowia. Oczy czeskiego garłacza siodłowatego są ciemne, obwódki powiekowe różowate, czerwone i niebieskie gołębie maja górną część dzioba czarną. Głowę tego garłacza zdobi barwne czółko wielkości migdał, które nie powinno sięgać oka, nad oczami ma znajdować się wąski, biały pasek szerokości co najmniej 1 mm. Gołąb ten powinien nosić ciało jak najbardziej stromo. „ Gardło” musi być częściowo oddzielone od linii tułowia i w związku z tym grzbiet nie może być zbyt szeroki. Nogi są dosyć długie, 16-18 cm, a ich upierzenie zostało doprowadzone do stanu doskonałości: obfite talerzowate łapcie osiągają u niektórych osobników długość do 15cm. Garłacze czeskie siodłowate występują jedynie w czterech barwnych odmianach: czarnej, niebieskiej, czerwonej i żółtej. Również upierzenie grzbietu powinno być barwne.