Indian jest bardzo starą orientalną rasą, wyróżniającą się przede wszystkim znacznie rozwiniętymi obwódkami powiekowymi i woskówką. W czystej formie występuje obecnie tylko w Europie rzadko, w Czechach nawet łączony jest z bagietą, która została z niego wyselekcjonowana w pierwsze połowie XX wieku. Podobnie jak karier również Indian pełny rozwój osiąga dopiero w czwartym roku swego życia. Na świecie wyróżnia się kilka ras gołębi Indiana: Indian saksoński ( niemiecki) większy, dłuższy, Indian angielski( mniejszy, krótszy) oraz Indian polski. Indian był w przeszłości nazywany niekiedy gołębiem berberyjskim. Tę nazwę zachował do dziś w języku angielskim. Nie wiadomo z jakich powodów został w Europie nazwany indianem, napewno jednak nie dlatego, że miał coś wspólnego z Indianami czy amerykańskimi Indianami. Indian ma dużą, dosyć szeroką głowę, której zarys z profilu zbliżony jest do koła. Oczy są perłowe, obwódki powiekowe duże, jasnokarminowoczerwone. Indian jest gołębiem krótkodziobym, co oznacza, ze dziób ma znacznie skrócony, ale jednocześnie gruby, tępo zakończony i zawsze jasny. Woskówka jest mocno rozwinięta, przerastająca głowę, na dolnej części dzioba znajdują się trzy małe brodawki. Jest to masywny gołąb o zaokrąglonej, wypukłej piersi, krótkim, ku tyłowi pochylonym grzbiecie nie przysłoniętym całkowicie skrzydłami. Skrzydła są normalnej długości i nie zawsze dobrze złożone, ogon jest wąski, niewiele dłuższy od skrzydeł. Nogi są krótkie, szeroko rozstawione, z nieupierzonymi skokami i palcami.
Leave a comment