Koszua

Pod względem budowy ciała koszua zajmuje miejsce między gołębiami użytkowymi średnim a ciężkimi. Nie osiąga masy najcięższych ras, a rozpiętością skrzydeł nie może konkurować z montaubanem czy olbrzymem rzymskim. Jednak w odróżnieniu od nich charakteryzuje się różnorodnością barw i wzorów rysunków na upierzeniu. Klasyczny jest na przykład rysunek białego półksiężyca na barwnej piersi i inne.Rasa ta rozpowszechniona jest przede wszystkim we Francji, a za jej przodków uważane są różne garłacze, monden, karo i niektóre barwne gołębie typu polnego. Wygląd Masa ciała koszua waha się między 700 a 800g. Ma stosunkowo małą, ale dobrze zaokrągloną głowę, pomarańczowe do czerwonych oczy i wąskie obwódki powiekowe odpowiadające barwie upierzenia. Podobne zależności istnieją między barwą upierzenia a barwą dzioba. Szyja powinna być normalnej długości, zwężająca się w kierunku pięknie wykrojonego podgardla. Rozpiętość skrzydeł wynosi około 85 cm. Wymagane są także dobrze kryjące grzbiet skrzydła, mocne, średniej długości nogi oraz zwarty, długi ogon. Odmiany Odmiany można podzielić na trzy grupy: cętkowane, pasiaste i jednobarwne. Gołębie tych trzech grup mogą mieć wzór rysunku łączony z białymi półksiężycem, ale także bez...

Garłacz z Norwich

Garłacz z Norwich jest jedną z najstarszych ras hodowanych w Anglii. Znany był już w połowie XVI wieku, pochodzi jednak prawdopodobnie z Holandii. Jest to jeden z najdoskonalszych garłaczy. Mimo że jest stosunkowo małych rozmiarów to całkowita jego długość wynosi około 37 centymetrów. Wyróżnia się olbrzymim, doskonale kulistym „gardłem”. Godną uwagi cechą jest też pionowa postawa ciała. Doskonałość „gardła” u garłaczy z Norwich została osiągnięta dzięki Staroń wielu pokoleń hodowców, zapewne dlatego, że nie ulegli oni „kultowi” barw, połysku i wzorów rysunków na upierzeniu, lecz dawali pierwszeństwo temu co sprawia, że garłacz jest garłaczem wielkości i kształtowi „gardła”, a jednocześnie umiejętności zaprezentowania tej cechy przez gołębia na wystawie. „Gardło” garłacza z Norwich jest rzeczywiście ogromne i doskonale kuliste. Gołąb szczególnie efektownie wygląda z profilu, ponieważ „gardło jest rozdęte nawet w tylnej części szyi. Mimo że cecha ta została u garłacza z Norwich doprowadzona do absolutnej doskonałości, to hodowla tej rasy jest stosunkowo łatwa. Gołąb ten zachował także dobrą płodność i troskliwie opiekuje się potomstwem. Pozostałym cechami garłacza z Norwich nie wyróżnia się specjalnie. Obowiązują tu wszystkie reguły jak dla większości gołębi. Powszechnie uznawane są następujące odmiany barwne: biała z rysunkiem białego półksiężyca, czarna dominująca czerwona i żółta, niebieska, srebrzysta z czerwonymi pasami i z żółtymi...