content top

Gołąb pocztowy olbrzymi

Gołąb pocztowy olbrzymi
Gołąb pocztowy olbrzymi jest jedną ze znanych ras amerykańskich powstałych na bazie gołębia pocztowego. Początkowo selekcja ukierunkowana była jedynie na cechy użytkowe, z tego względu hodowano go także w fermach przemysłowych. Obecnie staje się stopniowo rasą wyłącznie wystawową. Do utworzenia tej rasy, podobnie jak innych gołębi pocztowych, wykorzystano gołębie rasy king, karno i prawdopodobnie niektóre angielskie gołębie wystawowe. Pierwszy wzorzec gołębia pocztowego olbrzymiego został opracowany w USA w roku 1929. W Europie gołąb ten rozprzestrzenił się z Węgier, gdzie hodowany jest dosyć często. W innych krajach europejskich hodowany jest sporadycznie. Wygląd Jest to potężny, dobrze umięśniony gołąb z stosunkowo krótkimi skrzydłami i krótkim ogonem. Na wystawach ocenia się kolejno: kształt ciała, rozmiary, ogon, nogi, oczy, obwódki powiekowe, woskówkę. Odmiany Gołąb pocztowy olbrzymi może występować we wszystkich barwach i z wzorem rysunku na upierzeniu występującym u gołębi pocztowych. Często jednak pojawia się odmienne, osobliwe ubarwienie, wywołane nowymi...

Płcioznaczny gołąb teksaski

Płcioznaczny gołąb teksaski
Gołąb teksaski jest jedną z najmłodszych ras. Został wyhodowany w USA w latach 1950-1955 w wyniku skrzyżowania modena francuskiego z płcioznacznym kingiem. Charakterystyczną cechą gołębia teksaskiego jest masywne, szerokie, krótkie i doskonale umięśnione ciało. Dorosły gołąb waży 750-900g. Zasadniczy wymaganiem u innych ras nie brany pod uwagę, jest osiągnięcie i utrzymywanie wymaganej masy ciała. Osobniki nie spełniające tych wymagań nie są uważane za standardowe . O wadze gołąbka teksaskiego decyduje przede wszystkim głowy i nóg, w wyniku selekcji zostały maksymalnie zmniejszone. Gołąb teksaski jest klasyczną mięsną rasą przeznaczoną do tuczu w wolierach i w pawilonach. Najważniejszą cechą produkcyjną jest płodność i dobra opieka nad potomstwem. Nie należy do wyjątków odchowywania przez jedna parę w ciągu roku ponad młodych osobników. Ubarwienie upierzenia nie było pierwotnym wzorcem amerykańskim brane pod uwagę. Niektóre obecne wzorce podają opis wymaganego ubarwienia gołębic. Może ono być najróżniejsze, ale w wyblakłych odcieniach i o różnych wzorach rysunku na upierzeniu. Zasadniczą cechą tej rasy jest uwarunkowana genetycznie płcioznaczność ubarwienia, to znaczy obecność genu recesywnego sprzężonego z płcią, który odpowiedzialny jest u gołębi za prawie całkowite wybielanie piór, barwne pióra pozostają jedynie szyi. U gołębi zaś dochodzi jedynie do lekkiego rozcieńczenia pierwotnego ubarwienia. Płeć gołębia można więc określić na podstawie barwy...

King

King
King jest jednym z najcięższych gołębi. Rasa ta została utworzona w USA pod koniec ubiegłego wieku z olbrzymów rzymskich, gołębi pocztowych i z modena. Pierwotnym celem było wyhodowanie dużych gołębi mięsnych. Obecny king typu wystawowego ma już uszlachetnione kształty ciała, krótkie nogi, kołyskowato ukształtowane ciało i to nawet przy masie ciała często przekraczającego 1 kilogram. Ostatnio w hodowli Kinga preferuje się gołębie o doskonale okrągławych kształtach ciała i dłuższych nogach. King ma dużą, okrągłą głowę z wypukłym czołem i karkiem przechodzącym w krótką i grubą, pionowo noszoną szyję. Oczy są wyraziste u białych odmian czarne, u pozostałych pomarańczowe do czerwonych. Obwódki powiekowe wąskie, u białych gołębi czerwone, u pozostałych odmian, w zależności od barwy upierzenia, szare do czerwonawych. Dziób jest modny, osadzony poziomo, barwą odpowiadający ubarwieniu upierzenia. W przypadku Kinga zostały szczegółowo opisane wymagania dotyczące kształtu tułowia i rozstawienia nóg. Według czeskiego wzorca tułów powinien być szeroki, dobrze zaokrąglony, z wypukłą piersią, szerokim i jak najkrótszym, lekko zwężającym się grzbietem, noszonym...

Modena

Tak jak w przypadku kuraka modeńskiego również wokół tej rasy było w ciągu ostatnich dwudziestu lat, szczególnie na terenie Republiki Czeskiej, wiele nieporozumień. Obydwie rasy mają ze sobą wiele wspólnego, ale modena, nazywana też czasami modeną angielską, jest rasą znacznie młodszą. W Europie Środkowej pojawiła się dopiero na początku lat 70 tego wieku, dokąd została przewieziona z USA. Budową ciała modena przypomina małego Kinga lub większego kuraka modeńskiego. Jest średnich rozmiarów, waży około 600g i ze wszystkich stron jest doskonale zaokrąglona. Ma krótkie, szerokie ciało, prawie pionowo noszony ogon oraz nogi wyrastające w znacznym od siebie oddaleniu. Stosunek wysokości gołębia przypada na głowę 3/9 na tułów 4/9 a na nogi 2/9. Odmiany barwne i z wzorem rysunku na upierzeniu do pewnego stopnia są takie same, jak u kuraka modeńskiego. Na podstawie ubarwienia upierzenia można podzielić je na jednobarwne i z rysunkiem sztrasera. Liczba barwnych odmian nie jest jednak tak duża jak w przypadku kuraka modeńskiego, ponieważ u modeny nie występują podstawowe barwy. Wzorzec nie stawia specjalnych wymagań odnośnie do postawy. Istnienie wielu barwnych odmian jest zasługą hodowców w...

Kurak modeński

W ciągu ostatnich kilkudziesięciu lat było wiele niejasności na temat hodowli tych małych eleganckich gołębi. Są najmniejsze wśród kuraków i występują w wielkiej liczbie odmian barwnych i z wzorem rysunku na upierzeniu. Hodowane są w wielu krajach Europy oraz USA, a ponieważ przez długi czas nie było jednolitego wzorca nastąpiło wyraźne zróżnicowanie poszczególnych typów, z których stopniowo powstały nowe rasy. Obecnie w hodowli tych gołębi uznawany jest wzorzec niemiecki, a rasa odpowiadająca temu wzorcowi nazywana jest w Niemczech – kurak modeński niemiecki. Kurak modeński uszlachetniony na terenie Niemiec jest gołębiem drobnym, jego masa ciała nie przekracza 400g . Ma zaokrągloną pierś, długie proste nogi oraz długa szyję zwężającą się w kierunku głowy. Ogon noszony jest pod katem 45 stopni do poziomu ciała. Ważny jest też stosunek wysokości do długości ciała. U idealnie zbudowanego gołębia można wysokość gołębia podzielić na trzy jednakowe części. Pierwsza część tworzy głowa z szyją, drugą tułów, a trzecią nogi. Długość ciała powinna odpowiadać 1/3 całkowitej wysokości gołębia. Kurak modeński oceniany jest w następującej kolejności: budowa ciała i postawa, kształt głowy i szyi , długość nóg, barwa oczu i obwódek powiekowych, barwa upierzenia i wzór rysunku, ewentualnie inne cechy wymienione we wzorcu. Głowa powinna być okrągła, bez ozdób z piór. Obwódki powiekowe wąskie, u ciemnych gołębi ciemne, u jasnych jasne. tęczówki są pomarańczowe, a u białych gołębi czarne. Kuraki modeńskie można podzielić pod względem ubarwienia na kilka podstawowych typów: jednobarwne, z rysunkiem sztrasera, a następnie obydwa wymienione w różnych zestawieniach barwnych oraz...