Olbrzym rzymski

Olbrzym rzymski należy do największych ras gołębi. W Europie znany był w obecnej postaci już w pierwszej połowie XIX wieku. Do tego czasu był udoskonalany we Francji. Zamierzeniem hodowców jest uzyskanie gołębia jak największych rozmiarów. Jego masa ciała waha się w okolicach 1kg, rozpiętość skrzydeł wynosi nawet ponad 1 metr. Lata. Ociężale z tego powodu najbardziej nadaje się do utrzymania w wolierze. Wygląd Najważniejszą cechą olbrzyma rzymskiego są jego rozmiary. Pierś musi być szeroka, tułów dosyć długi i lekko skłaniający się ku tyłowi. Upierzenie tworzą długie, szerokie pióra. Głowa jest duża, okrągła, bez jakichkolwiek ozdób z piór. Tęczówka u wszystkich odmian jest zawsze perłowa. Niebieskie gołębie mają dziób czerwony, płowe – barwy rogu, u pozostałych odmian jest jasny. Mimo że olbrzymy rzymskie mają długie skrzydła, nie mają prawa ciągnąć ich po ziemi, muszą być noszone na ogonie, który bywa długi i szeroki. Większość olbrzymów rzymskich ma skrzydła ułożone w taki sposób, że nie kryją grzbietu. U większości ras gołębi cecha ta uważana jest za wadę, tolerowana jest jednak u olbrzymów rzymskich. Nogi są krótkie, skoki i palce nieupierzone. Odmiany Podobnie jak większość gołębi olbrzymów, również i u tej rasy nie występuje zbyt wiele odmian barwnych i z rysunkiem na upierzeniu. Najpowszechniejsze są niebieskie oraz z brązowymi pasami, czarne, czerwone, żółte i białe. Występować mogą także z wzorem rysunku przypominającym srokę oraz gołębie plamiste w wymienionych barwach. Pod względem kształtu ciała olbrzym rzymski jest osobliwością wśród innych ras gołębi. Podczas oceny brane są kolejne pod uwagę: masa ciała. Jego rozmiary i rozpiętość skrzydeł, szerokość piersi, postawa, długość i szerokość piór, głowa, oczy, obwódki powiekowe, dziób, barwa i wzór rysunku na...

Bagdeta francuska

Jest to typowa, stara rasa, przypominająca pewnymi cechami zewnętrznymi kariera. Głowę ma wąską, mocno wydłużoną i nieznacznie wypukłą, noszoną poziomo. Dziób jest długi, gruby, zawsze jasny, również noszony poziomo. Woskówka jest płaska i tylko nieznacznie powiększona. Duże oczy są u wszystkich barwnych odmian perłowe, jedynie u białych bagdet francuskich mogą być pomarańczowe. Ważną cechą bagdety francuskiej jest długa, stosunkowo cienka szyja, wąsko wystający z ramion, z wyraźnie zarysowanym guzem, podgardle dobrze wykrojone. Kolejną cechą rasową bagdety jest szeroka, wysunięta do przodu pierś, uniesione do góry duże skrzydła oraz krótkie, mocne upierzenie. Grzbiet nie bywa pokryty całkowicie skrzydłami i jest lekko pochylony ku tyłowi. Ogon nie powinien być zbyt długi. Natomiast nogi są krótkie, proste, skoki i palce nieupierzone. Bagieta francuska jest stosunkowo mało rozpowszechniona rasą, z tego względu mało jest odmian barwnych i z wzorem rysunku na upierzeniu. Znane są jedynie odmiany białe, czarne, czerwone i żółte, niebieskie i srebrzyste bez pasów, z pasami oraz karpiate i srokate w takich samych...