Bagdeta sztajnhajmska

Bagieta ta nie jest w europie zbytnio rozpowszechniona. Budową ciała przypomina skowronka koburskiego. Została wyselekcjonowana z dużych gołębi typu polnego w wyniku skrzyżowania bagdet francuskiej i norymberskiej. Pierś ma pełną, ciało nosi poziomo, a w odróżnieniu od skowronka koburskiego ma dłuższe nogi. Nazwę otrzymała od niemieckiego miasta Steinheim. Głowę ma stosukowo wąską, dobrze zaokrągloną, bez wyraźnie znacznego karku. Oczy pomarańczowe do czerwonych, u białych gołębi ciemne, czarne. Obwódki powiekowe podwójne, czerwone. Dziób ma długi i co jest dla niej charakterystyczne, nie może stanowić przedłużenia linii górnej części głowy. Między krzywizną głowy a linią dzioba musi być wyraźne przejście. Gołębie białe mają dziób jasny, pozostałe barwę jasnego rogu, u gołębi czarnych i białych może być nieco ciemniejszy. Woskówka jest długa i gładka. Mimo, że w tworzeniu tej rasy brała udział bagdeta francuska, to jednak bagdeta sztajnhajmska ma stosunkowo krótką szyję, bez „węzła bagdetowego”, podgardle jest dobrze wykrojone. Nogi są normalnej długości, z nieupierzonymi skokami i palcami. Bagdeta sztajnhamska wykorzystywana jest także do uszlachetniania niektórych ras regionalnych. Została m.in. wykorzystana do wyprostowaną postawę, inny kształt głowy i spiczasty...