Bagdeta norymberska

Bagdeta norymberska jest rzadko spotykana nie tylko wśród bagdet, ale także wśród innych ras, a jednocześnie jest jednym z najbardziej cenionych gołębi. Hodowla jej jest stosunkowo trudna i z tego względu rzadko jest trzymana. Najbardziej cenioną cechą tej rasy jest bardzo wydłużony, gruby dziób, silnie zakrzywiony do dołu. Głowę ma wąską i doskonale zaokrągloną, ciemię płynnie przechodzi w kark. Dziób powinien być jak najdłuższy, gruby, szczelnie zwarty i na ogół jasny. Oczy są wyraziste na tle białego upierzenia ciemne, w pozostałych przypadkach czerwone. Obwódki powiekowe również są czerwone. Szyja jest długa, cienka, lekko zgięta, podgardle dobrze wykrojone. Pierś powinna być szeroka i wypukła. Skrzydła i ogon muszą być krótkie, a długość nóg odpowiadać długości szyi. Bagdety norymberskie o krótkich nogach są mniej cenione. Dawniej często stosowano sztuczne kształtowanie dzioba u bagdet norymberskich pomiędzy 3 a 5 dniem życia piskląt, gdy mają jeszcze miękki dziób. Poprzez delikatny masaż i lekkie wyginanie dzioba u piskląt w wieku 3-5 dni można osiągnąć odpowiedni stopień jego krzywizny tak, aby linia dzioba płynnie łączyła się z linia górnego zarysu głowy. Bagdety norymberskie same odchowują młode i nie należy trzymać ich z innymi rasami. Bagdeta norymberska hodowana jest w następujących odmianach barwnych i z wzorem rysunku na upierzeniu: czarnej, czerwonej i żółtej, niebieskiej i srebrzystej bez pasów, z pasami i karpaite, siodłatej i tarczowej w takich samych barwach, mogą także występować odmiany...

Bagdeta sztajnhajmska

Bagieta ta nie jest w europie zbytnio rozpowszechniona. Budową ciała przypomina skowronka koburskiego. Została wyselekcjonowana z dużych gołębi typu polnego w wyniku skrzyżowania bagdet francuskiej i norymberskiej. Pierś ma pełną, ciało nosi poziomo, a w odróżnieniu od skowronka koburskiego ma dłuższe nogi. Nazwę otrzymała od niemieckiego miasta Steinheim. Głowę ma stosukowo wąską, dobrze zaokrągloną, bez wyraźnie znacznego karku. Oczy pomarańczowe do czerwonych, u białych gołębi ciemne, czarne. Obwódki powiekowe podwójne, czerwone. Dziób ma długi i co jest dla niej charakterystyczne, nie może stanowić przedłużenia linii górnej części głowy. Między krzywizną głowy a linią dzioba musi być wyraźne przejście. Gołębie białe mają dziób jasny, pozostałe barwę jasnego rogu, u gołębi czarnych i białych może być nieco ciemniejszy. Woskówka jest długa i gładka. Mimo, że w tworzeniu tej rasy brała udział bagdeta francuska, to jednak bagdeta sztajnhajmska ma stosunkowo krótką szyję, bez „węzła bagdetowego”, podgardle jest dobrze wykrojone. Nogi są normalnej długości, z nieupierzonymi skokami i palcami. Bagdeta sztajnhamska wykorzystywana jest także do uszlachetniania niektórych ras regionalnych. Została m.in. wykorzystana do wyprostowaną postawę, inny kształt głowy i spiczasty...