Gołąb pocztowy wystawowy.

Gołąb pocztowy wystawowy jest najbardziej podobny do ozdobnego gołębia pocztowego angielskiego. Obydwa mają perłowe oczy, ale różnią się przede wszystkim kształtem głowy i osadzeniem dzioba. Dziób gołębia pocztowego wystawowego tworzy z ciemieniem w odróżnieniu od pozostałych gołębi wystawowych- linię prostą. W europie rasa ta hodowana jest sporadycznie i dlatego rzadko widuje się ją na wystawach. Wśród przodków gołębia pocztowego wystawowego znajdują się według większości specjalistów ozdobny gołąb pocztowy belgijski, ozdobny gołąb pocztowy angielski. Uważa się, że gołąb pocztowy wystawowy został wyhodowany w Wielkiej Brytanii. Gołąb pocztowy wystawowy ma klinowato ukształtowane, masywne ciało, klinowatą głowę i jasnoperłowe oczy. Barwa obwódek powiekowych jest zharmonizowana z barwą otaczającego upierzenia. Dziób jest gruby, długi, tępo zakończony, delikatna woskówka ma kształt litery V. szyja noszona jest pionowo, podgardle jest dobrze wykrojone. Oryginalny wygląd tego gołębia podkreślają silne skrzydła, z przodu dobrze widoczne jest miejsce ich zgięć. Upierzenie przylega mocno. Masywne, krótkie i lekko ugięte nogi nie powinny być ustawione zbyt blisko siebie. Gołąb pocztowy może występować w podobnych odmianach jak gołąb pocztowy, ale niedopuszczalne jest połączenie barwnych i białych...

Garłacz staroholenderski.

Garłacz staroholenderski jest powszechnie uważany za jedną z najstarszych ras łapciatych garłaczy. W literaturze fachowej znajduje się informacje już z początku wieku 17. Wielu specjalistów przypuszcza, ze właśnie ten masywny garłacz z dużym „ gardłem „ i tzw. angielskim wzorem rysunku na upierzeniu jest przodkiem wielu współczesnych ras garłaczy. Oprócz dużych rozmiarów ciała, długiej szyi i dużego „gardła” charakterystyczną cechą tej rasy jest prawie poziome noszenie ciała, obfite upierzenie nóg i płynne przejście potężnego „ gardła ” w pierś ( tzn. bez wyraźnego oddzielania w dolnej części od linii tułowia). Wymienione cechy są typowe dla pierwotnych dużych garłaczy, z których później zostały wyprowadzone inne rasy. Znane są następujące odmiany barwne garłaczy staroholenderskich: biale, czarne, niebieskie, srebrzyste, czerwone, żółte, czerwone i żółtopłowe, wszystkie (oprócz białej) z angielskim wzorem rysunku, tygrysowate i jasno tygrysowate. U gołębi z -angielskim wzorem rysunku łapcie i sępie pióra są białe, białe są również lotki I rzędu w...