content top

Garłacz turyński

Pod względem kształtów ciała garłacz turyński podobny jest do innych garłaczy gładkonogich o podobnych rozmiarach, różni się od nich jedynie czubem lub wzorem rysunku na upierzeniu. Garłacz turyński ma „gardło” walcowatego kształtu, wyraźnie oddzielone w dolnej części od linii tułowia, głowę wydłużoną, wypukłą, czub łyżeczkowaty. Odmiany białogłowe i gołębie białe mają oczy czarne, jednobarwne zaś pomarańczowe . dziób jest normalnej długości i zawsze biały. Barwa dzioba zasługuje na szczególną uwagę. U gołębi niebieskich i czarnych, które nie mają odpowiedniego zasięgu bieli na głowie(barwa upierzenia sięga do oczu) dolna część dzioba bywa czarna co jest uznawane za wadę. Wada ta powstaje jako następstwo krzyżowania garłacza turyńskiego z śląskim garłaczami łysymi. Upierzenie garłaczy turyńskich powinno mieć intensywne barwy, ale ani na tę cechę, ani też na połysk upierzenia nie kładzie się szczególnego nacisku. Na uwagę natomiast zasługuje dokładny wzór rysunku upierzenia białogłowych garłaczy turyńskich, ponieważ jest w ogromnym stopniu podobny do wzoru i rysunku występującego u niektórych innych ras. U gołębi białogłowych granica bieli na głowie biegnie około 5 mm pod dolnym brzegiem obwódek powiekowych. Gołębie biało lotne mają 7-9 skrajnych lotek I rzędu białych. Gołębie biało ogoniaste mają biały ogon, włączenie z piórami pokrywowymi pod ogonem. Powszechnie spotykane są różne kombinacje opisanych wzorów rysunków na...